Podróżuję w poszukiwaniu siebie... / Sardynia

Tego wieczoru uparłam się, że chcę wyjść na zachód słońca. Wrzuciłam potrzebne rzeczy do torebki i nim się obejrzałam byliśmy w samochodzie. Do najbliższej plaży mieliśmy kawałek i idąc na nogach na pewno przegapilibyśmy moment, kiedy rozżarzona kula wpada wprost do morza. W końcu trwa to  tylko kilka minut i pozostawia piekielnie dobre uczucie niedosytu. Koi serce. Wypełnia ciepłem. Na miejscu byliśmy chwilę później. Z parkingu biegłam tak szybko, że nie pamiętam co mijałam po drodze. Zatrzymałam się dopiero na ogromnych skałach. Kiedy dotarł Mateusz stałam tyłem. Wpatrywałam się w otchłań morza i w myślach wymieniałam wszystkie wdzięczności, które w sobie noszę. Nawet nie usłyszałam, kiedy za pierwszym razem krzyknął, że "dzisiaj zachodu słońca nie będzie. Słońce schowało się za chmury". "To nic" - wykrzyknęłam. "Chodź do mnie..."

Daj życiu wziąć się za rękę...urywek Sardynii

Siedziałam pośród niczego. Kawałek materiału od spódnicy powiewał na letnim wietrze. Morze odbijało skrzące promienie słońca. Przez chwilę wpatrywałam się w nie. Zmieniający się turkus wody koił moje serce. Czułam się bezpiecznie, choć wokół nie było żywej duszy. W tej samej chwili zwróciłam twarz do słońca, aby poczuć jego siłę. Czułam jak łaskocze mój nos i policzki. Po chwili dołączył do niego wiatr, a moje włosy zaczęły tańczyć. Zamknęłam oczy. W oddali zobaczyłam dwójkę młodych ludzi. Pływali na desce, rozmawiali ze sobą i głośno się śmiali. Ich dobra energia unosiła się w powietrzu. Nie chciałam pozostawać dłużna. Błyskawicznie wyciągnęłam szyję w ich kierunku i przesłałam do nich największy uśmiech jakim tylko obdarował mnie Bóg. Obserwowałam ich jeszcze chwilę, a później wybrałam się na spacer plażą. Delikatny piasek i wbijające się kamienie mrowiły moje stopy. Starałam się zachować równowagę, wchodząc na jedną ze skał znajdujących się między plażą a morzem, zupełnie jak w życiu. "Tyle tutaj przenośni i życiowych prawd, którymi kolejny raz będę mogła wypełnić walizkę i przywieźć ze sobą do domu" - pomyślałam i w tej samej chwili spojrzałam na morze z poziomu wysokiej skały. Nawet nie zauważyłam, kiedy spokój wlewał się do mojego umysłu. Stopniowo. Chwila po chwili. W swoim tempie. Zaczęłam nucić ulubioną piosenkę Kaleo i wędrowałam dalej...

Jak zorganizować wyjazd do Rzymu? Gdzie szukać miejsc z pysznym jedzeniem?

Rzym to jedno z piękniejszych miejsc w jakich miałam przyjemność być. Zachwyca urokiem, tajemniczością, a ilość zabytków sprawia, że spokojnie możesz je nazwać muzeum pod gołym niebem. Do tego pyszne pizze i gelato. Centrum Rzymu jest na tyle zwarte, a większość pięknych miejsc leży na tyle blisko siebie, że bez obaw możesz poruszać się na piechotę. My mieszkaliśmy bardzo blisko fontanny Di Trevi, więc podczas wyjazdu tylko raz skorzystaliśmy z metro.

Codzienność i słowa, które wskażą Ci kierunek jutrzejszego dnia

Kiedy usłyszałam jego kroki, wiedziałam, że zaczął się dzień i pora wstawać. Na stoliku obok łóżka leżał stosik książek do przeczytania. Ostatnio miałam mniej czasu. Zaglądałam do nich rzadziej i bardziej niedbale, ale zawsze znajdowałam tam hasło przewodnie na dany dzień. Tym razem było podobnie. Łyk zimnej wody. Poranne przytulanki z psem. Droga z sypialni przez korytarz, aż do kuchni. Nim zdążyłam się przeciągnąć, moje oczy ujrzały ogromną ilość promieni słonecznych, a ciało poczuło ich dotyk. Mimo, że te pięć godzin snu minęło w mgnieniu oka, czułam ogromny przypływ energii. Wtedy odpuściły nawet moje wewnętrzne pretensje i oczekiwania. Zaczęłam patrzeć na świat, jaki naprawdę widzą moje oczy. I to było piękne doświadczenie!