Chata Beskidu - blisko natury, nowoczesny drewniany domek z niesamowitym widokiem

Ciche szepty wiatru układały się w jedność. Eter zapachu z lawendowych kęp unosił się po całym podwórzu. Pasmo gór rozciągało swoje oblicze, a wszechobecna zieleń prężyła się ku górze. Zanim weszłam do środka przycupnęłam na kamienistych schodkach. Wyciągnęłam szyję i ręce. Zapragnęłam przytulić cały świat...ciepło rozlało się po moim ciele. Pod stopami dzielnie pracowały mrówki, a magiczny domek już czekał na swoich gości. Gdy otworzyłam drzwi drewnianej chaty...wykrzyknęłam głośne „wow”. Ogromne okna wpuszczały ciepłe promienie słońca. Od wejścia wyobrażałam sobie to tak...wczesny poranek, opadająca mgła ze szczytów gór, pachnąca kawa i my - wpatrzeni w dal, o której wciąż wiemy tak mało. Świat to jedna wielka tajemnica i tutaj tak się czułam. Jak wędrowiec, który wpatruje się w nowo odkryty, nagi świat. 

Obraz lata malowany jej wnętrzem

W jej spojrzeniu było coś z lata i nadchodzącej jesieni. Mieszała się miłość, odwaga, strach i lęk. Dwa bieguny, a jednak miały tak wiele wspólnego...bo jeśli kochasz, to również boisz się. Chronisz, otwierasz skrzydła bezpieczeństwa i pragniesz trwać w tym poczuciu już zawsze. Te wakacje były dla niej wyjątkowe...podszyte zmęczeniem, ale i oceanem miłości. Wszechogarniającej, pełnej czułości. Z tkliwością witała każdy nowy dzień, odsłaniała zakamarki duszy i dowiadywała się nowych rzeczy o sobie samej. Wiedziała też, że pewne przyzwyczajenia powinna zmienić. Mimo to, nie gasiła w sobie wewnętrznego żaru, wręcz przeciwnie - trudności zamieniała w paliwo napędowe, przecież miała tak wiele...

List od serca - o wyjątkowych morskich spotkaniach i codzienności w nowej roli

Tyle we mnie słów, spostrzeżeń do przekazania , myśli do opowiedzenia...tak wiele, że nie wiem od czego zacząć. Minęło zaledwie kilka dni odkąd przyjechaliśmy nad morze, a czuję jakby minął miesiąc. Dużo spacerowaliśmy, tyle godzin przegadaliśmy. Byliśmy po prostu. Zaczynam kreślić te słowa i po cichu wyobrażam sobie, że zamieszkaliśmy tam...w tym błękicie. Tymczasem za oknem migają zielone pola, momentami wysuszone łąki, świat w tej godzinie wygląda pięknie. Błyska światłem w ogrzane szyby, w tle dancingowa piosenka miłosna. Tuż obok machają radośnie stópki malutkiego synka.

W harmonii ze sobą i naturą

Przez otwarte okno wpada łagodne światło poranka. Delikatne i lekkie, które z czasem przekształca się w mocne i zdecydowane. Zza okna słychać unoszący się w powietrzu szept wiatru, który pieści drzewa i kwiaty, a one posyłają mu swój śpiew. Powietrze jest rześkie i krystalicznie czyste. Pachnie solą, morzem i szczęściem.