O właściwym wykorzystaniu nadchodzącego czasu

Goniła za rzeczywistością, której nie potrafiła nawet dokładnie opisać, marzyła o miłości pełnej i prawdziwej, choć sama nigdy nie zaangażowała się w żaden związek, narzekała na panującą pogodę za oknem i płaczące dzieci na placu zabaw. Drażniło ją wszystko - źle zaparkowane auto sąsiada, lepiej ubrana koleżanka, kolejki w sklepach, spieczony chleb czy zebranie w pracy... Nie doceniała tego co ma, za rzadko myślała... o tym, co ma! To taki egzemplarz, który wciąż wymaga. Gnębi siebie by mieć więcej i szybciej, nie myśli o innych (no chyba, że to się opłaca), żyje, ale wciąż jej czegoś brak i czuje pustkę! Choć na zewnątrz uchodziła za pewną siebie i zdecydowaną, w głębi duszy była złamanym źdźbłem.

Poradnik prezentowy - pomysły na ostatnią chwilę

W powietrzu unosi się już zapach świąt. Nasz dom przyozdobiło pachnące drzewko, a niedzielne popołudnie spędziliśmy na pieczeniu ciasteczek, które zgodnie z tradycją rozdaję bliskim podczas Wigilii, jako słodki dodatek do prezentu. Dzisiejszy wpis to druga część prezentownika świątcznego, czyli moich pomysłów na podarunki, które wręczymy osobom w czasie wigilijnego wieczoru, jako symbol naszej wdzięczności za ich obecność w naszym życiu. Pierwszą część tegorocznego prezentownika możecie znaleźć pod tym linkiem. Czasu na zakupy pozostało już niewiele, ale wierzę, że uda Wam się z wszystkim zdążyć. Mam nadzieję, że moje podpowiedzi okażą się dla Was przydatne.

Prezentownik świąteczny z TK Maxx

Jako dziecko z niecierpliwością wyczekiwałam tego wyjątkowego momentu, kiedy po wigilijnej kolacji mama powie, że już możemy rozpakować prezenty. Z napięciem wyciągałam pięknie zapakowane pudełka spod pachnącej choinki i wstrzymywałam oddech sprawdzając, co w nich jest. Kątem oka spoglądałam na rodziców, którzy z uśmiechem na ustach obserwowali moją reakcję na prezenty. Wtedy nie rozumiałam, dlaczego taką radość im to sprawia...ale teraz wiem, że obdarowywanie innych przynosi niesamowite szczęście, a także poczucie więzi z osobą która otrzymuje od nas prezent. I to jest właśnie najpiękniejsze!

Jakie emocje wywołuje we mnie pędzący czas i oczekiwanie na coś nowego...?

Zatapiam się w myślach, jak w ciepłym swetrze. Układam niezdarnie literki. I nucę coś pod nosem. Nagle zrywa się wiatr, rozrzuca resztki żółtych liści. Roznosi po rogach ulic i zagląda w puste kąty. Siadam na łóżku, potajemnie gładzę kojącą ciszę i skórę. Myślę o tym wszystkim, co za mną i wyobrażam sobie kolejne miesiące. Niebawem przyjdzie styczeń, owinie uliczne latarnie mgłą i białym puchem. Rozgości się  w naszych domach i zaczniemy wszystko od nowa. Czas. Chcę go zatrzymać. Przez chwilę nawet mi się udaje, ale to tylko złudzenie, bo zdradza mnie ilość wypitej herbaty. Dni przemijają. Drobne momenty, których ilość nie miała większego znaczenia nagle okazują się być kluczowe.